روز معماری

روز معماری

روز معماری چه روزی است؟

روز معماری در ایران مصادف با سالروز تولد شیخ بهایی است. در روز سوم اردیبهشت سال ۱۳۸۳ در کشور ایران، انجمن مفاخر معماری ایران مراسمی را برپا کرد که در طی آن پیشنهاد داده شد تا این روز به عنوان روز معماری در ایران شناخته شود.

تاریخچه روز معماری در ایران

روز معماری در ایران مصادف با سالروز تولد شیخ بهایی است. روز سوم اردیبهشت سال ۱۳۸۳ در کشور ایران، انجمن مفاخر معماری ایران مراسمی را برپا کرد که در طی آن پیشنهاد داده شد تا این روز به عنوان روز معماری در ایران شناخته شود.
در سال ۱۳۸۴ این مراسم بار دیگر تکرار شد. در روز ۲۹ فروردین سال ۱۳۸۵ که سید هادی میر میران – که یکی از پیشنهاد دهندگان تعیین روزی برای معماران بود – درگذشت، روز سوم اردیبهشت را برای برگزاری مراسمی برای اعطای جایزه میر میران تعیین کردند.
اولین دوره ای که این جایزه اعطا شد در سال ۱۳۸۶ بود. پس از آن در سال ۲۰۰۹ این روز به عنوان بزرگداشت شیخ بهایی از جانب یونسکو نام گذاری شد. از آن پس یعنی از سال ۱۳۸۸ روز ۳ اردیبهشت به عنوان روز معماری در ایران به صورت رسمی پذیرفته شد و دولت آن را در تقویم رسمی ایران ثبت کرد.
بعد از آن هرساله در این روز در مجمع های فرهنگی و هنری و علمی ایران مراسم ها و همایش هایی درمورد موضوع معماری و بزرگداشت معماران برگزار می شود.

روز جهانی معماری

روز جهانی معماری اولین دوشنبه ماه اکتبر در هرسال است که با روز جهانی اسکان بشر نیز مصادف است. روز جهانی معمار از جانب اتحادیه بین المللی معماران در سال ۲۰۰۵ نام گذاری و تعیین شده است. هدف اتحادیه بین المللی معماران از نام گذاری این روز شعار زیر است:
«یادآوری به جهانیان برای مسئولیت جمعیشان در برابر آینده سکونت بشر»
تا قبل از این نام گذاری، این روز به عنوان روز جهانی اسکان بشر شناخته می شد که سازمان ملل متحد آن را در سال ۱۹۸۶ نام گذاری کرده بود. هرساله در این روز، مراسم ها و همایش هایی با موضوع حق داشتن مسکن مناسب برای انسان ها و موضوع معماری برگزار می شود.

تغییر روز معماری به روز معمار در سال ۹۹

در سال ۹۹ توسط مهدی صالحی، مدیرکل معماری و شهرسازی معاونت معماری و شهرسازی شهرداری تهران، طی نشست خبری مجازی که به مناسبت روز معماری برگزار شده بود؛ این روز به عنوان روز معمار به صورت رسمی در تقویم سال ۱۴۰۰ ثبت شد.
پیش از این روز ۳ اردیبهشت به مناسبت بزرگداشت شیخ بهایی به عنوان روز معماری شناخته می شد. اما از تاریخ ۱۴۰۰ این روز در تقویم رسمی ایران با عنوان روز معمار شناخته می شود.

تاریخ معماری در ایران

یکی از قدیمی ترین هنرها در کشور ایران معماری است. آثاری که از معماری ایرانی برجای مانده، این موضوع را نشان می دهد که ایران جزو کانون های اولیه شهرسازی، سدسازی و همچنین مهندسی بوده است. هنر معماری دارای سابقه حداقل ۵ هزار سال پیش از میلاد مسیح است.
معماری از قدیم تا به امروز دارای نمونه های فراوانی از سوریه تا هندوستان شمالی و کناره های چین، از قفقاز تا زنگبار است که به صورت پراکنده و متنوع قابل مشاهده هستند. «پوپ» که یکی از معماران آمریکا است، در این مورد نوشته که بناهای ایرانی از نظر طرح معماری دارای گوناگونی بسیار است.
آثار معماران ایرانی دارای رنگ مذهبی و خصلتی نیایشی است. همچنین شما می توانید رگه هایی از نوع آداب و رسوم، مراسم مذهبی، اخلاق، روحیه، عقاید و اندیشه های نسل های زیادی را در معماری این کشور به طور واضح مشاهده کنید.
معماری در ایران با وجود تغییر و تحولات چشمگیری که در طی دوره های مختلف طی کرده، هنوز ویژگی های خاص خود را دارد و اصول خود را حفظ کرده است.

مشهورترین معماران ایرانی

معماران ایرانی تنها در مرزهای کشور ایران هنر خود را ثبت نکرده و بسیاری از آن ها در خارج از ایران به پیاده سازی طرح های زیبا و جذاب و دریافت موفقیت های چشمگیر مشغول بوده اند. ازجمله مشهورترین معماران ایرانی می توان به افراد زیر اشاره کرد:

هوشنگ سیحون

از هوشنگ سیحون به عنوان مرد بناهای ماندگار یاد می شود. دلیل این نام گذاری آثار چشمگیر و زیبای او در طراحی بناهای یادبود برای مفاخر ایرانی است. از جمله آثار معروف هوشنگ سیحون می توان به طراحی آرامگاه نادرشاه در مشهد، طراحی آرامگاه کمال الملک در نیشابور، طراحی آرامگاه بوعلی سینا در همدان، طراحی آرامگاه خیام در نیشابور، بازسازی و طراحی آرامگاه فردوسی در طوس و ساخت ساختمان بانک سپه در میدان توپخانه تهران اشاره کرد.

فرشید موسوی

پروفسور فرشید موسوی، معمار زن ایرانی و استاد علوم معماری در دانشگاه هاروارد آمریکا است. او یکی از کارشناسان معماری مشهور در جهان شمرده می شود. فرشید موسوی جزو داوران جایزه معماری آقاخان نیز محسوب می شود و دارای افتخارات و جوایز زیادی است. ترمینال بین المللی مسافربری یوکوهاما، از مهم ترین پروژه های معماری این معمار زن ایرانی است.

داریوش بوربور

از داریوش بوربور به عنوان پدر شهرسازی نوین یاد می شود. او در سال ۱۳۴۵ شورای عالی شهرسازی ایران را پایه گذاری کرد. داریوش بوربور تا به امروز طرح های جامع شهری و منطقه ای زیادی را ارائه کرده است. از جمله این طرح ها می توان به طرح جامعه منطقه نوشهر – چالوس، طرح جامع سراسری کرانه دریای خزر و طرح جامع منطقه آبادان – خرمشهر اشاره کرد.

عبدالعزیز فرمانفرمائیان

یکی از معماران معروف ایرانی عبدالعزیز فرمانفرمائیان است که بنیان گذار نظام مهندسی نوین در ایران نیز به شمار می رود. مهم ترین و شاخص ترین اثر این معمار ایرانی ورزشگاه آزادی تهران است. از دیگر آثار مهم او می توان به ساختمان شرکت نفت، مسجد دانشگاه تهران، ساختمان وزارت کشاورزی و وزارت کار و وزارت پست و تلگراف و تلفن، فرودگاه مهرآباد، کاخ مادر سعدآباد، کاخ نیاوران، ساختمان اداری صداوسیما، موزه فرش تهران و ساختمان بورس تهران اشاره کرد.

نکتار پاپازیان

اولین زن معمار فارغ التحصیل از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، نکتار پاپازیان است. ازجمله آثار و پروژه های این معمار زن ایرانی می توان به دانشگاه جندی شاپور، انستیتو مربیان حرفه ای کرج، بخش هایی از دانشگاه تبریز، گمرک آستارا، دبیرستان جامع دانشگاه بوعلی همدان و طرح جامع تبریز اشاره کرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *